به گزارش سلامت نیوز به نقل از همشهری، همکاریهای محیطزیستی ایران و ژاپن با پرداخت سومین کمک میلیون دلاری آن کشور برای حفاظت و احیای دریاچه ارومیه و 4تالاب بینالمللی پریشان، بختگان، شادگان و انزلی از طریق کشاورزی پایدار، وارد مرحله تازهای شد. دولت ژاپن طی 12سال گذشته با تخصیص کمکهای مالی مستمر به یکی از اصلیترین شرکای ایران در حوزه حفاظت و احیای تالابها تبدیل شده است.
این همکاریها که علاوه بر کمکهای نقدی در قالب پروژههای فنی، مالی و آموزشی ارائه شده، نقش مؤثری در بهبود وضعیت دریاچهها و تالابهای بحرانی کشور بهویژه دریاچه ارومیه، ایفا کرده است. دریاچه ارومیه و بسیاری از تالابها و پهنههای آبی ایران بهدلیل تغییر اقلیم و خشکسالی، مصرف بیش از اندازه در بخش کشاورزی و همچنین بیتوجهی به مدیریت بهینه آب در حوضه آبریز تالابها، سالهاست با بحران خشکی دستوپنجه نرم میکنند.
کشور ژاپن اما یکی از معدود کشورهایی است که با تزریق کمکهای مالی و اجرای پروژههای علمی، تلاش کرده بخشی از زخمهای این پهنههای آبی را التیام بخشد؛ تلاشی که با مشارکت سازمانهای بینالمللی و جوامع محلی، میتواند به نتایج امیدوارکنندهای در توسعه کشاورزی پایدار و احیای شیوههای درست مصرف آب ختمشود.
حفظ منابع آبی و بهبود معیشت مردم محلی
احمدرضا لاهیجانزاده، معاون محیط دریایی و تالابهای سازمان حفاظت محیطزیست: از سال 1392که طرح احیاء و نجات دریاچه ارومیه آغاز شد، پس از برگزاری نخستین جلسه دولت دوازدهم، همکاری مشترک محیطزیستی ایران و ژاپن با محور کشاورزی پایدار و معیشت جایگزین آغاز شد و دولت ژاپن از سال 1392تا 1399سالانه یک میلیون دلار برای کمک به اجرای روشهای جدید کشاورزی در حوزههای آبیاری و کشت محصولات کم آببر و همچنین معیشت جایگزین در حوضه آبریز دریاچه ارومیه به ایران پرداخت کرد.
بعد از پایان این طرح 7ساله، پروژه 3ساله دیگری در سال 1399آغاز شد که براساس آن، دولت ژاپن سالانه یک میلیون دلار برای کمک به اجرای طرح کشاورزی پایدار در حوضههای آبریز دریاچه ارومیه و تالاب شادگان در خوزستان و تالاب پریشان در استان فارس به سازمان حفاظت محیطزیست ایران اختصاص داد. کمکهای فنی و مالی ژاپن به حفاظت محیطزیست ایران در ابتدای سال 2025ادامهدار شد و این بار کمک مالی برای اجرای طرحهای کشاورزی پایدار و معیشت جایگزین در حوضههای آبریز دریاچه ارومیه و تالابهای شادگان، بختگان و انزلی در زمینه کشاورزی پایدار اختصاص پیدا کرد.
در این پروژهها، مشارکت جوامع محلی و کشاورزان منطقه از اهمیت ویژهای برخوردار است. این برنامهها شامل کاهش مصرف آب کشاورزی است که نهتنها به حفظ منابع آبی کمک میکند، بلکه با افزایش بهرهوری، به اقتصاد محلی نیز یاری میرساند.
نظر شما